Awarradam en Galibi

Heee lieve allemaal,

Het is alweer een tijdje geleden maar toch weer even een verhaaltje vanuit Suriname.
Hier gaat alles nog steeds uitstekend. Het weer is nog steeds heerlijk (vandaag wel weer wat regen gehad, dus het zou zo kunnen zijn dat de grote regentijd voor de deur staat)!!We beginnen echt te wennen aan de warmte, want we hebben het zelfs koud als het maar 25 graden is!!!Dat zal koud zijn als we weer in Nederland zijn.
Afgelopen weken zijn er overal in Suriname veel ouders, broertjes, zusjes en vriendjes op bezoek geweest. Erg gezellig en leuk om iedereen te leren kennen.
De ouders en broertje van Joost zijn twee weken langs geweest en zijn net weer weg.
We hebben een aantal leuke trips met hun gemaakt.
We zijn voor de tweede keer op dolfijnen zoektocht en plantagetour gegaan. En deze keer lieten de dolfijnen zich gelukkig wel zien. Super leuk om deze beesten in het echt te zien rondzwemmen. Wij stonden als echte toeristen klaar met onze fototoestellen en camera’s, maar die beesten zijn zo ontzettend snel dat ze moeilijk zijn vast te leggen. Dus af en toe is er een vin om een foto te zien.
De plantagetour was leuk om nog een keer mee te maken, want dan zie je toch weer meer dingen dan de eerste keer.
Ook zijn we naar Awarradam geweest. Tot nu toe een van de mooiste trips. We gingen eerst met een busje naar Atjoni (zegt jullie waarschijnlijk weinig). De weg was redelijk hobbelig, maar dat zijn we inmiddels gewend hier. In Atjoni gingen we met kleine bootjes naar onze eerste slaapplaats Isadau. De natuur is daar zo ontzettend mooi. Brede rivier, heel veel bomen aan de zijkant en prachtig weer. Het echte oerwoud. Bart (broertje Joost) en Nina dachten zelfs een krokodil te hebben gezien, maar kan ook een tak zijn geweest.
We sliepen op een vakantie eiland in een houten hutje. We hebben daar Jaw Jaw bezocht, een marrondorp. De mensen daar leven voor Nederlandse maatstaven primitief en zijn voort het grootste deel zelfvoorzienend. Ze zijn vaak bang voor fototoestellen, omdat ze geloven dat die je geest in bezit kunnen nemen. Er zijn dus helaas weinig foto’s van de bewoners zelf gemaakt.
Rondom Isadau zijn veel kleine stroomversnellingen waar de middag heerlijk hebben gezwommen.
De volgende dag gingen we verder richting Cayenna. Helaas was het erg regenachtig en hebben we de hele dag onder onze poncho’s gezeten, maar het was wederom weer een hele mooie tocht. We moesten twee keer de boot uit om onze spullen naar een andere boot te brengen. De boot kon namelijk niet voorbij een stroom versnelling dus aan de andere kant lag een nieuwe boot te wachten. Wij als echte survivallers konden dit klusje wel aan. Nou het was echt moeilijk om sommige stroomversnellingen over te komen. Sterke stroming, gladde algen en zware bepakking. Een aantal mensen is flink onderuit gegaan. Vooral de familie Kral kon er wat van;). Jan (vader Joost) verdween op een gegeven moment zelfs onder de boot omdat hij de kant had gemist. Volgens ooggetuige erg grappig!!Arme Jan.
Marlies, haar zusjes en Nina zijn op een gegeven moment ook nog van een zelfgemaakte springplank/wipachtig ding afgedonderd. Deed heel veel pijn, maar voor de omgeving goed vermaak.
Zo zie je dat een tocht naar Awarradam niet ongevaarlijk is. En dan hebben we het nog niet gehad over de enge beesten (vogelspinnen en kikkers) die er overal rond liepen. Dit alles bij elkaar heeft voor veel gegil gezorgd. Vooral bij de vrouwen. Gelukkig waren er een paar stoere mannen mee die de vrouwen konden beschermen:).
Cayenna was ook een marrondorp waar we bleven slapen. De mensen waren hier wat minder bang voor ons en de fototoestellen en het was heel gezellig. Mensen doen hier alles in de rivier en de vrouwen lopen vaak met ontbloot bovenlijf rond.
De jongeren sliepen in hangmatten en de wat oudere mensen sliepen in bedden. ’s Avonds heeft er nog een gezellig dansfeest plaats gevonden. Nederlanders en boslandcreolen (marrons) door elkaar en er zijn hier en daar nog wat buitenechtelijke relaties ontstaan;)Maar dat is gewoon toegestaan in Suriname. What happens in Suriname stays in Suriname!!!!!
De derde dag gingen we naar ons einddoel, Awarradam. Awarradam is een grote waterval/stroomversnelling. Heel erg mooi en leuk om vanaf te glijden. Het ging heel snel en je moest vooral goed blijven drijven anders had je zo een stuk rots in je bil zitten. Gelukkig zaten er plantjes op de rotsen dus het was redelijk zacht. Er zaten helaas wel kleine wormpjes in de plantjes dus iedereen moest zichzelf goed nakijken, na het glijden van de stroomversnelling.
Toen weer snel terug naar Cayenna om de spullen op te halen en aan de terug tocht te beginnen. We gingen naar onze laatste slaapplaats apia pati (geen idee meer hoe je het schrijft). Dit is een eilandje waar een familie woont om gasten op te vangen. We zaten dus echt op een bijna onbewoond eiland. ’s Avonds kregen we een dans te zien van een aantal marronvrouwen. Was echt apart om te zien. Natuurlijk moesten wij ook mee doen. Grappig om al die kleine vrouwtjes te zien dansen tussen die lange bakra’s . Ze wilden ook iets van ons leren dus hebben we stoelendans en de kabouter plop dans gedaan. Ze vonden het helemaal geweldig en we hebben echt een leuke avond met hun gehad.
De volgende dag nog een klein stuk varen en toen waren we weer bij Atjoni, waar we weer in de bus gingen.
Het was echt een super ervaring en de groep waarmee we waren was heel gezellig.
Toen we terug waren hadden we een dag de tijd om uit te rusten om vervolgens weer een trip te doen. We gingen naar Galibi, waar we naar de schildpadden zouden gaan kijken.
De bus rit naar Albina was vreselijk hobbelig. Degene die op de achterbank zaten hadden het idee dat ze op een springkussen zaten.
In Albina aangekomen gingen we met een bootje naar Galibi. Het weer was heerlijk maar de golven erg hoog met als gevolg dat iedereen zeiknat aankwam:S. Galibi is een van de weinige plekken van Suriname waar echt strand is.
Op Galibi hebben we een rondleiding gehad en zijn we naar de zoo geweest. Een slang, een paar apen, twee kaaimannetjes, een luiaard en een kwasi kwasi zaten in die zoo. We mochten met alle beesten even op de foto, behalve met de kaaimannen. Dus bijna iedereen heeft een slang om zijn nek gehad en een aapje op zijn schouders.
S avonds gingen we weer met een bootje naar het strand waar de schildpadden hun eieren gingen leggen. Door het pikkedonker over een strand sluipen heeft wel wat. We waren alleen wat aan de late kant dus veel schildpadden hadden al gelegd. Toen we terug wilde gaan bleek dat de gids het tij niet goed in de gaten had gehouden en we nog 2 uur moesten wachten voordat het vloed werd. Toen zijn we nog wat over het strand gaan lopen en hebben toch nog een schildpad gezien die eieren ging leggen. Het was een mooie ervaring.
De twee weken met de familie van Joost zijn echt omgevlogen en waren heel gezellig. Nu begint het echte leven weer. Stage en afstudeerproject!!!
Op stage gaat alles zijn gangetje en we zijn nog steeds erg blij met alle schenkingen die jullie hebben gedaan. De woordenboeken en dossiers komen goed van pas.
Ons afstudeerproject begint ook vorm te krijgen. We hebben nog maar ongeveer 5 weken en dan moet eigenlijk alles af zijn. Maar we zien het positief in en weten zeker dat, dat wel moet lukken.
We hebben het hier nog erg naar onze zin, maar zouden het niet erg vinden om gewoon even in Nederland te kunnen zijn. Maar de tijd gaat snel en over 2 maandjes zijn we er alweer!!

Hoop dat met jullie alles goed gaat en jullie goed genieten van het lekkere weer!!


Hele dikke zoen