Brownsberg en West-Suriname
Door: Webmaster
Blijf op de hoogte en volg Joost en Nina
08 April 2008 | Suriname, Paramaribo
Heee lieve bakra’s,
Poging twee. Een leuk verhaal schrijven in Suriname is niet altijd makkelijk. Het kan dus zomaar voorkomen dat halverwege je verhaal de stroom uitvalt waardoor je weer opnieuw moet beginnen. We zijn de afgelopen vakantie ( jaja we hadden drie weken vrij!) naar het binnenland geweest. Eerst een weekendje Brownsberg, daarna 6 dagen Washabo. Heerlijk om na 2 (zware) stage maanden even lekker niks te doen.
De eerste trip naar Brownsberg kwam er onverwachts bij. Een goede aanbieding dus als Hollander kan je die niet laten schieten! We vertrokken om 8 uur Surinaamse tijd, half 9 dus… Na een mooie reis kwamen we aan bij Brownsberg. We moesten nog een heuvel op. Dit was een spannende gebeurtenis waar niet iedereen in de bus even blij mee was. Het was voor sommige onder ons doodeng. Over een modderpad naar boven met aan je linkerkant een diepe afgrond waar je rustig 200 meter naar beneden zou glijden met de bus. Kwamen we ook nog eens vast te zitten! Dus iedereen uitstappen en stoten maar, zoals ze duwen hier noemen. Alle sterke mannen hebben even goed hun spierballen kunnen laten zien. Uiteindelijk kwamen we heelhuids boven. Uitpakken en wandelschoenen aan want we gingen meteen wandelen. De Leo en Irenevallen stonden vandaag op de planning. Na een mooie wandeling langs oude goudmijnen, telefoonbomen en verschillende exotische beesten kwamen we bij de Leovallen. Heerlijk om na een wandeling in de hitte een koude douche te nemen onder een waterval! Na een lange afdaling is het ook ver klimmen. Brownsberg is erg mooi maar je moet wel een goede conditie hebben. Onderweg naar de Irenevallen een gigantische hoosbui gehad. Erg mooi een tropische regenbui in een tropisch regenwoud. Alle planten worden mooi groen en er hangt een constante nevel waar je doorheen wandelt. Na ons bezoek aan de Irenevallen hebben we heerlijke bruine bonen gegeten en daarna nog lekker gebbq’ed. De volgende ochtend vroeg vertrokken om de Kumbu vallen te zien. Een minder zware wandeling met een spectaculair slot. We moesten sommige stukken op handen en voeten doen omdat het te steil was om gewoon te lopen. We voelde ons af en toe net Tarzan en Jane, vooral nadat we aan een liaan geslingerd hadden. Tijdens de terugtocht van de Kumbu vallen was er eigenlijk geen pad meer te bekennen… Het is echt een prachtige plek waar maar weinig toeristen komen. ’s Avonds lekker uit eten geweest met onze gids en wat andere stagiaires/vrijwilligers.
Toen we terug waren van Brownsberg hadden we 2 dagen om bij te komen, om daarna aan onze volgende trip te beginnen.
Woensdagnacht vertrokken we naar Washabo. Een tocht van ongeveer 20 uur door het oerwoud.
Stel je een weg voor met hobbels, heeel veel hobbels en kuilen en gaten. En dan nog 10 keer erger dan je, je kan voorstellen. Een busje waarvan de vering net iets te goed werkt en heel veel takken en bomen die tegen de bus aanzwiepen. Dit 20 uur lang. Echt zo fijn de bossen van SurinameJ
Het was echt een geweldig mooie reis om in Washabo te komen, maar het duurde vreselijk lang en iedereen had wel spierpijn toen we aankwamen.
Sommige stukken waren zo dichtbegroeid dat de auto’s helemaal onder gekrast werden, op andere plekken was de brug voor de helft weg dus moest de auto over 2 latten rijden. Voor mensen met hoogtevrees geen aanrader. Maar de omgeving heeft alles goed gemaakt. Je rijdt gewoon 15 uur lang door onbewoond gebied.
We kwamen midden in de nacht aan en toen snel onze hangmatten opgehangen om te gaan slapen. We sliepen bij de broer van onze directeur.
Hij woont op een prachtige plek aan de rivier. Er was geen douche aanwezig dus we hebben ons de hele week gewassen in de rivier. Ook was er geen stromende wc, dus alles moest je doen op een houten plank met een gat erin. Opzich was dat geen probleem, alleen een minder prettig idee dat er allemaal beesten en maden in die wc “pot”zaten voor de vertering enzo…;)
Echt back to basics. Goed om een keer meegemaakt te hebben. We kunnen nu weer extra waarderen wat we thuis hebben en dat je zonder alle luxe die wij hebben ook heel gelukkig kan zijn.
Die mensen daar leven zo relaxed. Ze leven van de visserij, de jacht en hebben een kostgrondje voor groenten en aardappels. Hier zijn ze een groot deel van de dag mee bezig en verder wordt er vrij weinig gedaan. Veel kinderen van het internaat komen uit Washabo en we kunnen ons nu echt goed voorstellen wat voor een omschakeling zij moeten maken als ze in Paramaribo naar het internaat komen. Het is echt een wereld van verschil en we kunnen ons voorstellen dat het heel erg wennen en aanpassen is. Wij zouden ook liever in Washabo wonen dan in Paramaribo;)…Dus misschien komen we wel nooit meer terug naar Nederland!!!
De eerste dag nadat we waren aangekomen zijn we Washabo en Apoera gaan verkennen. De dorpjes liggen heel mooi en het is er erg rustig. We voelde ons wel een beetje een attractie. Iedereen kijkt als je langskomt. We weten echt hoe het is om je een buitenlander te voelen.
De tweede dag zijn we naar de Blanche-Marie vallen geweest. Een groot gebied met heel veel watervallen. Echt super mooi en je kan er heerlijk zwemmen. We waren die dag de enige toeristen dus we hadden alle plek. We hebben heel veel foto’s gemaakt dus jullie kunnen binnenkort allemaal zien hoe mooi het daar was.
Op enkele plekken waren een touwen gespannen over het water, dus kon je lekker in de stroming gaan hangen zonder weg te drijven. Er schijnen in dat gebied reuze otters te zitten, maar helaas hebben we die niet gezien. Wel is er nog iemand door een soort van sidderaal aangevallen. Gelukkig gebeurde dit pas aan het einde van de dag, want anders hadden sommige personen niet meer het water in gedurfd;)
De derde dag zijn we naar Orealla gegaan. Dit is een plaatsje dat in Guyana ligt. We zijn gewoon stiekem met een boot de grens over gegaan.
We hebben 3 uur met de boot over de rivier gevaren en toen kwamen we in Orealla aan. Echt een heel leuk dorpje dat half op een berg ligt. We hebben daar eerst heerlijke roti gegeten en zijn daarna een wandeling door het dorpje gaan maken. En dat was heet!!!We liepen de berg op in de volle zon en daarna over zand dat ook lekker warm was geworden. Af en toe lekker pijnlijk aan onze voetjes.
Het dorpje lag er echt heel leuk bij, echt een leuke plek om te wonen. Na onze wandeling hebben we nog even gezwommen en daarna weer met de boot terug.
Het was echt een relaxte dag.
Die avond was er een feest in Apoera. Daar zijn we met zijn allen heen gegaan en het was heel gezellig. Half Washabo en Apoera was ook aanwezig. Ook kinderen van het internaat liepen daar rond en is weer eens wat anders om ze op deze manier mee te maken.
Een poging om in je eentje te dansen is onmogelijk (vooral voor vrouwen), want er zijn genoeg mannen die wel even met een bakra-meisje willen dansen. De manier van dansen is nogal close en klef. Toch fijn om wat meer afstand te houden…haha..Ze noemen het hier boekroe dansen:S..nadere uitleg volgt als we weer in Nederland zijn.
De laatste dag in Washabo hebben we een gesprek gehad met een docent van de lokale school. Hij kon ons meer informatie geven voor ons afstudeerproject. Was leuk en interessant om met hem te praten.
Verder hebben we nog gezwommen en zijn we op bezoek gegaan bij een paar jongeren van het internaat. Echt leuk om te zien waar zij wonen.
De hele week Washabo was echt geweldig. We zouden er veel meer over willen vertellen, maar dan wordt het verhaal te groot. Zodra we weer terug zijn in ons koude kikkerlandje zullen we uitgebreid verslag doen.
De terugreis ging veel sneller dan de heenreis. Met ongeveer maar 16 uur waren we alweer in Paramaribo. Is wel raar als je weer in een drukke stad zit.
De rest van de dagen van onze vakantie zijn we veel gaan stappen en hebben we veel gerelaxed. Ook zijn we begonnen met het schrijven van onze scriptie. Nog maar 3 maanden en dan moet het al af zijn. Nog veel te doen dus.
Afgelopen weekend is Joost nog naar een vogeltjes wedstrijd geweest en naar Fort –Zeelandia. Erg leuk om iets te horen over de geschiedenis. Nina wordt beroemd, want ze heeft meegespeeld in een videoclip van een bekende Surinaamse zanger. Was een aparte ervaring...haha….het zou binnenkort misschien op you-tube komen te staan;)Jullie horen het nog wel.
Heeft er trouwens iemand enig idee hoe je foto’s kan verkleinen. De meeste van onze foto’s zijn namelijk ineens te groot om op de site te zetten.
Maar hoe gaat het in Nederland?nog veel sneeuw en regen gehad?Hopen natuurlijk dat alles goed gaat daar en dat jullie ons ontzettend missen….Doen wij namelijk ook!!!
Heel veel zoenen en een bigi brassa van ons!!!!
Poging twee. Een leuk verhaal schrijven in Suriname is niet altijd makkelijk. Het kan dus zomaar voorkomen dat halverwege je verhaal de stroom uitvalt waardoor je weer opnieuw moet beginnen. We zijn de afgelopen vakantie ( jaja we hadden drie weken vrij!) naar het binnenland geweest. Eerst een weekendje Brownsberg, daarna 6 dagen Washabo. Heerlijk om na 2 (zware) stage maanden even lekker niks te doen.
De eerste trip naar Brownsberg kwam er onverwachts bij. Een goede aanbieding dus als Hollander kan je die niet laten schieten! We vertrokken om 8 uur Surinaamse tijd, half 9 dus… Na een mooie reis kwamen we aan bij Brownsberg. We moesten nog een heuvel op. Dit was een spannende gebeurtenis waar niet iedereen in de bus even blij mee was. Het was voor sommige onder ons doodeng. Over een modderpad naar boven met aan je linkerkant een diepe afgrond waar je rustig 200 meter naar beneden zou glijden met de bus. Kwamen we ook nog eens vast te zitten! Dus iedereen uitstappen en stoten maar, zoals ze duwen hier noemen. Alle sterke mannen hebben even goed hun spierballen kunnen laten zien. Uiteindelijk kwamen we heelhuids boven. Uitpakken en wandelschoenen aan want we gingen meteen wandelen. De Leo en Irenevallen stonden vandaag op de planning. Na een mooie wandeling langs oude goudmijnen, telefoonbomen en verschillende exotische beesten kwamen we bij de Leovallen. Heerlijk om na een wandeling in de hitte een koude douche te nemen onder een waterval! Na een lange afdaling is het ook ver klimmen. Brownsberg is erg mooi maar je moet wel een goede conditie hebben. Onderweg naar de Irenevallen een gigantische hoosbui gehad. Erg mooi een tropische regenbui in een tropisch regenwoud. Alle planten worden mooi groen en er hangt een constante nevel waar je doorheen wandelt. Na ons bezoek aan de Irenevallen hebben we heerlijke bruine bonen gegeten en daarna nog lekker gebbq’ed. De volgende ochtend vroeg vertrokken om de Kumbu vallen te zien. Een minder zware wandeling met een spectaculair slot. We moesten sommige stukken op handen en voeten doen omdat het te steil was om gewoon te lopen. We voelde ons af en toe net Tarzan en Jane, vooral nadat we aan een liaan geslingerd hadden. Tijdens de terugtocht van de Kumbu vallen was er eigenlijk geen pad meer te bekennen… Het is echt een prachtige plek waar maar weinig toeristen komen. ’s Avonds lekker uit eten geweest met onze gids en wat andere stagiaires/vrijwilligers.
Toen we terug waren van Brownsberg hadden we 2 dagen om bij te komen, om daarna aan onze volgende trip te beginnen.
Woensdagnacht vertrokken we naar Washabo. Een tocht van ongeveer 20 uur door het oerwoud.
Stel je een weg voor met hobbels, heeel veel hobbels en kuilen en gaten. En dan nog 10 keer erger dan je, je kan voorstellen. Een busje waarvan de vering net iets te goed werkt en heel veel takken en bomen die tegen de bus aanzwiepen. Dit 20 uur lang. Echt zo fijn de bossen van SurinameJ
Het was echt een geweldig mooie reis om in Washabo te komen, maar het duurde vreselijk lang en iedereen had wel spierpijn toen we aankwamen.
Sommige stukken waren zo dichtbegroeid dat de auto’s helemaal onder gekrast werden, op andere plekken was de brug voor de helft weg dus moest de auto over 2 latten rijden. Voor mensen met hoogtevrees geen aanrader. Maar de omgeving heeft alles goed gemaakt. Je rijdt gewoon 15 uur lang door onbewoond gebied.
We kwamen midden in de nacht aan en toen snel onze hangmatten opgehangen om te gaan slapen. We sliepen bij de broer van onze directeur.
Hij woont op een prachtige plek aan de rivier. Er was geen douche aanwezig dus we hebben ons de hele week gewassen in de rivier. Ook was er geen stromende wc, dus alles moest je doen op een houten plank met een gat erin. Opzich was dat geen probleem, alleen een minder prettig idee dat er allemaal beesten en maden in die wc “pot”zaten voor de vertering enzo…;)
Echt back to basics. Goed om een keer meegemaakt te hebben. We kunnen nu weer extra waarderen wat we thuis hebben en dat je zonder alle luxe die wij hebben ook heel gelukkig kan zijn.
Die mensen daar leven zo relaxed. Ze leven van de visserij, de jacht en hebben een kostgrondje voor groenten en aardappels. Hier zijn ze een groot deel van de dag mee bezig en verder wordt er vrij weinig gedaan. Veel kinderen van het internaat komen uit Washabo en we kunnen ons nu echt goed voorstellen wat voor een omschakeling zij moeten maken als ze in Paramaribo naar het internaat komen. Het is echt een wereld van verschil en we kunnen ons voorstellen dat het heel erg wennen en aanpassen is. Wij zouden ook liever in Washabo wonen dan in Paramaribo;)…Dus misschien komen we wel nooit meer terug naar Nederland!!!
De eerste dag nadat we waren aangekomen zijn we Washabo en Apoera gaan verkennen. De dorpjes liggen heel mooi en het is er erg rustig. We voelde ons wel een beetje een attractie. Iedereen kijkt als je langskomt. We weten echt hoe het is om je een buitenlander te voelen.
De tweede dag zijn we naar de Blanche-Marie vallen geweest. Een groot gebied met heel veel watervallen. Echt super mooi en je kan er heerlijk zwemmen. We waren die dag de enige toeristen dus we hadden alle plek. We hebben heel veel foto’s gemaakt dus jullie kunnen binnenkort allemaal zien hoe mooi het daar was.
Op enkele plekken waren een touwen gespannen over het water, dus kon je lekker in de stroming gaan hangen zonder weg te drijven. Er schijnen in dat gebied reuze otters te zitten, maar helaas hebben we die niet gezien. Wel is er nog iemand door een soort van sidderaal aangevallen. Gelukkig gebeurde dit pas aan het einde van de dag, want anders hadden sommige personen niet meer het water in gedurfd;)
De derde dag zijn we naar Orealla gegaan. Dit is een plaatsje dat in Guyana ligt. We zijn gewoon stiekem met een boot de grens over gegaan.
We hebben 3 uur met de boot over de rivier gevaren en toen kwamen we in Orealla aan. Echt een heel leuk dorpje dat half op een berg ligt. We hebben daar eerst heerlijke roti gegeten en zijn daarna een wandeling door het dorpje gaan maken. En dat was heet!!!We liepen de berg op in de volle zon en daarna over zand dat ook lekker warm was geworden. Af en toe lekker pijnlijk aan onze voetjes.
Het dorpje lag er echt heel leuk bij, echt een leuke plek om te wonen. Na onze wandeling hebben we nog even gezwommen en daarna weer met de boot terug.
Het was echt een relaxte dag.
Die avond was er een feest in Apoera. Daar zijn we met zijn allen heen gegaan en het was heel gezellig. Half Washabo en Apoera was ook aanwezig. Ook kinderen van het internaat liepen daar rond en is weer eens wat anders om ze op deze manier mee te maken.
Een poging om in je eentje te dansen is onmogelijk (vooral voor vrouwen), want er zijn genoeg mannen die wel even met een bakra-meisje willen dansen. De manier van dansen is nogal close en klef. Toch fijn om wat meer afstand te houden…haha..Ze noemen het hier boekroe dansen:S..nadere uitleg volgt als we weer in Nederland zijn.
De laatste dag in Washabo hebben we een gesprek gehad met een docent van de lokale school. Hij kon ons meer informatie geven voor ons afstudeerproject. Was leuk en interessant om met hem te praten.
Verder hebben we nog gezwommen en zijn we op bezoek gegaan bij een paar jongeren van het internaat. Echt leuk om te zien waar zij wonen.
De hele week Washabo was echt geweldig. We zouden er veel meer over willen vertellen, maar dan wordt het verhaal te groot. Zodra we weer terug zijn in ons koude kikkerlandje zullen we uitgebreid verslag doen.
De terugreis ging veel sneller dan de heenreis. Met ongeveer maar 16 uur waren we alweer in Paramaribo. Is wel raar als je weer in een drukke stad zit.
De rest van de dagen van onze vakantie zijn we veel gaan stappen en hebben we veel gerelaxed. Ook zijn we begonnen met het schrijven van onze scriptie. Nog maar 3 maanden en dan moet het al af zijn. Nog veel te doen dus.
Afgelopen weekend is Joost nog naar een vogeltjes wedstrijd geweest en naar Fort –Zeelandia. Erg leuk om iets te horen over de geschiedenis. Nina wordt beroemd, want ze heeft meegespeeld in een videoclip van een bekende Surinaamse zanger. Was een aparte ervaring...haha….het zou binnenkort misschien op you-tube komen te staan;)Jullie horen het nog wel.
Heeft er trouwens iemand enig idee hoe je foto’s kan verkleinen. De meeste van onze foto’s zijn namelijk ineens te groot om op de site te zetten.
Maar hoe gaat het in Nederland?nog veel sneeuw en regen gehad?Hopen natuurlijk dat alles goed gaat daar en dat jullie ons ontzettend missen….Doen wij namelijk ook!!!
Heel veel zoenen en een bigi brassa van ons!!!!
-
08 April 2008 - 13:51
Nicole:
Heey Joost en Nina!
Gaaf hoor deze vakantie!! Zou best even willen ruilen met jullie :D
Maar hier ook alles goed. Lekker aan het werk. Kijk wel alweer uit naar t studentenleventje straks. Verder is het weer nog steeds niet echt wat...was het niet vorig jaar dat het rond deze tijd bijna hoogzomer is? Nu is het gewoon echt winter hoor! Dikke sjaal en handschoenen zijn nog niet opgeborgen. Maarrr gelukkig komt af en toe het zonnetje door en dan beginnen de lentekriebels te komen.
Veel plezier weer daar!!
Kus! Nicole ( jullie oude klasgenoot) -
08 April 2008 - 16:00
Thijs:
Zo ben nu op de helft en wil nu al naar Suriname. Klinkt erg gezelig!! Even aflezen maar... -
08 April 2008 - 16:06
Thijs:
Jezus Joost, wat een AFRO!!! Haha wil ik ook.
Maar als je googlet op pixseizer kom je alst goed is wel op een resize programma-tje.
Succes met de scriptie! -
08 April 2008 - 19:29
Carolien:
Mazzelkonten! 3 weken vakantie, toe maar! Geweldig ziet het er uit!!! Zou best even langs willen komen, hoor ;) Hier tutu bein! En Nien, mail je mailtje nog ns, want t was leeg :'( ...
Hasta luego chicos!
Brazo Caro -
08 April 2008 - 22:13
MaartenB:
Hey!
Goed om weer een mooi verhaal te lezen! Ook weer vette foto's! Dat kapseltje van Joost is VIESSS!!!! Mooie bruggen daar trouwens.
Succes nog met het afstuderen!
x -
09 April 2008 - 07:20
Wies:
Ha Joost en Nina,
Klinkt leuk wat jullie allemaal mee maken...
Joost, wat zit je haar wild..;-)
Groeten van Wies
p.s. die brug ziet er trouwens betrouwbaar uit -
09 April 2008 - 16:04
Linda:
Heej Nien en Joost!
Dat klinkt super allemaal en mooie foto's!! Wow, jullie hebben zeker niet stil gezeten ;)... Maarruh, jullie moeten wel terug komen hoor!!!! Langer dan een half jaar kunnen we jullie echt niet missen hoor!! Gaaf Nien dat je beroemd wordt ;)! Ik ben heel benieuwd naar die videoclip... Heel veel succes met jullie afstudeerproject en geniet overal lekker van!!
Dikke kusss, Linda -
09 April 2008 - 16:17
Jacqueline:
Hoi Joost en Nina, een hele prestatie om 20 uur met een auto door Suriname te reizen. Zal wel wat eelt opgelevert hebben! In ieder geval beter dan vliegen! Maar nu moet je er op z'n Surinaams weer tegenaan, je komt toch wel aan je stage uren haha (bij de HAN tellen ze dat altijd na hoor). Geniet er nog lekker van en heel veel liefs.
Marcel en Jacqueline -
09 April 2008 - 20:31
Ingrid:
Dat kapseltje van Joost is prachtig Maarten!!!!!Niets aan doen voorlopig.
Leuk om weer een uitgebreid reisverslag te lezen. De foto's zijn hartstikke mooi! Fijn dat we van te voren niet op de hoogte waren van het bestaan van dit soort bruggen.Scheelt nachtrust!
Zijn de eerste dagen werken weer een beetje meegevallen? Hoop het maar.
liefs van ons allemaal en tot gauw
-
13 April 2008 - 14:24
Elke:
Wat lekker even vakantie, even wat tripjes doen. Het verhaal klinkt super en de foto's zien er leuk uit. Geniet nog! -
14 April 2008 - 23:23
Marlieke:
Wederom weer mooie en sexy foto's van jullie! Ik kan mn geluk niet op ;) Wat een wereld van verschil zeg, jullie trip naar het binnenland! Nog maar 61 nachtjes slapen en ik kan ook genieten van het mooie Suriname! En jullie aanwezigheid natuurlijk :)
Dikke kus
-
16 April 2008 - 17:57
Marijn:
Hey Nina,
klinkt zeer avontuurluurlijk al die verhalen...En die foto's zien er ook zeer spectaculair uit.. Een avontuur om nooit te vergeten..Tot het volgende verhaal en tot mailzzz..
Bigg Hugg Marijn -
17 April 2008 - 08:53
Ing En Maurice:
Hip! Maar gewoon terug komen hoor ;)
kus ons!! -
23 April 2008 - 20:19
Mieke:
gewelding om het laatste verhaal weer te lezen.veel plezier als straks Ing en Jan erzijn.Laat ze niet teveel griezelen met al die beesten in de jungle. Veel liefs Mieke -
24 April 2008 - 20:11
Jan :
ha die joost en nina
we zijn er bijna! -
24 April 2008 - 20:18
Gerty:
Joost,
Zijn er nog andere toiletten voor je familie??!
Groetjes Gert -
25 April 2008 - 08:08
Jeske:
OW echt weer een geweldig verhaal.
Leuk om te zien dat jullie echt toekomen aan relaxen... Nou ja 20 uur in een hobbelige bus zitten.
Het heeft echt wel iets, alles zo primitief, lijkt me echt super om mee te maken.
Heb echt zin erin dat jullie terug zijn en de verhalen live te horen!!
DIkke kus, JEske
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
